Herkes zafer çığlıkları atsın a dostlar! Bağımsızlığımızın 94. yılını kutluyoruz! Zafer kazanmanın türlü çeşidi içinde hepimiz bir mücadele veriyoruz günlük hayatlarımızda da. Maksat bizlere konulan veya bizlerin koyduğu hedeflere ulaşmak, başarmak, elde etmek... Bitmiyor mücadele ve bitmeyecek de. Peki mücadele ederken neleri kıstas alıyoruz, bizim hedef koyduğumuz şeyler gerçekten ulaşmamız gereken hedefler mi? Neye göre bunları belirliyoruz? Ben kendi hedeflerime dönüp baktığımda kendi hayatıma acil bir başkomutan bulunmasından yanayım, zira bizim cephe düşmeye pek meyilli. Ayakları yere basan insanları, hayalle gerçekleri güzel kombinleyenleri, erişilebilir ve erişilmesi güç olan hedefleri güzel stratejiler belirleyip planlayan insanları gıptayla gözlemlerim, satranç oynar gibi yaparlar hamlelerini büyük bir soğuk kanlılıkla, bense melül melül bakarım :) Harekete geçmek lazım, peki nasıl? Kendini gerçekleştirme: ABD'li psikolog Abraham...